Na het debuut Voorspel (2001, herziene editie 2008) stond Peter J. van Dijk voor de vraag: Hoe nu verder? In eerste instantie overwoog hij een volgende roman te schrijven met andere karakters, maar toen bleek dat deze roman toch zijdelings verbonden was aan Voorspel besloot hij zijn debuut de inleiding te laten zijn op een veel groter geheel dat zowel de gebeurtenissen vòòr als ná Voorspel in kaart brengt en wel zodanig dat er sprake is van een veel grotere wordingsgeschiedenis. Omdat iedere menselijke historie voorkomt uit de liefdesdaad en de titel ‘voorspel’ er al was, kwam Peter J. van Dijk tot de overkoepelende metafoor van ‘Het leven in een daad’ en besloot zijn volgende boeken de ondertitel ‘tussenspel’ te geven, om zijn vertelling overeenkomstig de daad der daden te laten uitmonden in een apotheose/naspel en een eindspel. Daar waar Voorspel een roman in verhalen is, zal ‘Het leven in een daad’ in wezen één groot boek worden ( de totale roman) bestaande uit meerdere romans, eventueel novelles en aanvullend materiaal als verhalen, essays en dagboeken. Binnen de cyclus zullen verschillende perspectieven en vertelstijlen worden gehanteerd en zal het experiment niet worden geschuwd. Ofschoon de schrijver wisselend aan meerdere boeken tegelijk werkt, zal de eerstvolgende titel Liefde, literatuur & economie (TS 7) zijn.

Het romanschema ziet er voorlopig als volgt uit:

• Voorspel (2001, herziene editie eind 2008 )
• Het domein van de jeugd (Tussenpel 1, 2012)
• De school / De meet (Tussenspel 2, Het domein van de jeugd II )
• Eerste liefde (Tussenspel 3)
• Leeuwarden [plaatsnamen, de plaats] (Tussenspel 4)
• Reis naar de vader (Tussenspel 5, 2006)
• Leonie terug (Tussenspel 6)
• Liefde, literatuur & economie (Tussenspel 7)
• Heer van Clingendael (Tussenspel 8)
• Het boek van mijn dochter (Tussenspel 9)
• Europa en de rest van de wereld [plaatsnamen, de plaats – slot] (Tussenspel 10)
• Apotheose / Naspel
• Eindspel
• De verhalen (Tussenspel Supplement 1, 2017)

Waarbij wij ons in het laatste boek (Eindspel), een dementerende oude heer in een bejaarden- of verzorgingshuis moeten voorstellen, die in onsamenhangende, ongecensureerde flarden zijn leven de revue laat passeren.